Nu al ben ik bang voor het einde van de behandelingen.
Als het grijze monster weer terug komt, wat dan?
Is er dan nog iets te doen of is het dan einde oefening?
Krijgt ze dan stamceltranplantaties?
Nog meer chemo, weer operaties en revalidaties?
Of is het dan over?

Ik zou haar zoveel anders willen geven.
Zonlicht.
Spelen met andere kinderen.
Rennen, vallen en opstaan.
Zonder anders te zijn.
Een lichaam zonder littekens.
Zonder medicijenkastje ingeopereerd op haar borst.
Zonder kale vlekken op haar hoofd.
Andere dingen geven dan speelgoed en boeken om alles te kunnen verwerken.

Kortison.
Honger.
De hele dag eten.
De hele dag en nacht.
Vijf flessen drinkpap op een nacht.
Mac Donalds als tussendoortje
Naar eten verlangen terwijl ze nog aan het eten is.
Twee kilo erbij
Lekker bodempje voor de chemos.

Grijs
We staan dicht bij elkaar.
Natte haren, koude kleren en moe.
Om ons heen is het schemerig en mistig.
De regen slaat ons is het gezicht.
De wind trekt hard aan onze kleren.
We proberen niet om ons heen te kijken.
Proberen uberhaupt niets meer.
Alleen elkaar vast houden en overeind blijven.
Schuilen met zijn vieren bij ellaar.

Ooit moet de wind gaan liggen.