Svenska finns nerÄt!
Bepakt en bezakt lopen we naar het immens grote gebouw waar we vorig jaar zoveel bange dagen en nachten hebben doorbracht. Elise springt gezellig op en neer als we vertellen dat we naar het ziekenhuis gaan. Jaaaaa, leuk, de stomme knobbel weghalen! roept ze.
Binnengekomen krijg ik het warm en koud tegelijk. Bekende gezichten van zusters en artsen die ik liever nooit meer zou willen zien. Ziekenhuiswit met appeltjes groen in een vergeefse poging de smalle gangen wat op te vrolijken zodat je niet alle oude kreupele mensen met grote hoofdverbanden zult opmerken. Tegen Elise zeggen we net iets te vrolijk: kijk eens wat een mooie kamer en dat is jouw bed, fijn he!
De neurochirurg komt gelukkig snel langs voor het verplichte praatje. Elise heeft een tekening voor hem gemaakt. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, hebben we het over hoe je het beste haar schedel kunt open maken en of er wel of niet een drain komt die het teveel aan bloedingen kan af voeren. Mijn kleine meisje wat vannacht nog een nachtmerrie had over een poesje, is morgen weer een kind op de operatietafel.
De wereld op z’n kop. Ja, onze kraamtijd hadden we ons anders voorgesteld. Maar we blijven erbij: er is hoop want ik heb het!
————————————————–
Packad och klart gÄr vi till den enorma byggnaden dÀr vi förra Äret haft sÄ mÄnga oroliga dagar och nÀtter. Elise hoppar glatt upp och ner nÀr vi sÀger att vi ska till sjukhuset. Jaaaaa, kul, den dumma knölen ska bort! ropar hon.
NÀr vi kommer in blir jag varmt och kallt samtidigt. Bekanta ansikten av systrarna och lÀkarna som jag aldrig ville trÀffa igen. Sjukhusvit med Àppelgrönt i ett fÄfÀngt försök att muntra upp de smala korridorerna sÄ att man inte skall lÀgga mÀrke till alla gamla mÀn och kvinnor med stora huvudet bandage. Till Elise sÀger vi lite för glad: Titta vilket vackert rum och det blir din sÀng, mysigt eller hur!?!
Lyckligtvis kommer neurokirurgen snabbt för det obligatoriska samtalet. Elise har ritat nÄgot i blÄtt och rött till honom. Som om det vore det mest naturliga i vÀrlden talar vi om hur man bÀst kan öppna hennes skalle och huruvida ett drÀn ska sÀtas som kommer att ta bort blodet. Min lilla tjej som inatt hade en mardröm om en kat blir i morgon ett barn pÄ operationsbordet.
VÀrlden Àr upp och ner. Ja, Sophies första tid hos oss blir lite annorlunda Àn vi hade hoppats pÄ. Men vi tror fortfarande: det finns hopp för jag har det!
