Het is een intensieve week geweest! Maar voordat ik mijn verhaal daarover schrijf, wil ik natuurlijk vertellen; Fuck Cancer, Elise’s scan (die zij afgelopen dinsdag heeft gehad) was ‘schoon’!!!!! Ze konden met contrastvloeistof geen tumor meer vinden. Daar waar ze eerder nog onzeker over waren, waren óf oude bloedingen óf tumorresten die nu door de chemo weg zijn!!! Natuurlijk kennen we het bekende zinnetje: ‘In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst’. Maar dit is ronde één in het gevecht Elise tegen kanker, en die staat nu dus op 1-0! Fuck Cancer.   

Vanmiddag kregen we het via de telefoon te horen. Shit wat waren we zenuwachtig. Pas daarna kwamen alle zenuwen eruit. Het had ook anders gekunt, dat het er nog zat of zelfs was gegroeid. Maar nee, alle gebedjes en kaarsjes die iedereen heeft gebrand, goede en positieve gedachten die iedereen deze kant op hebben gestuurd hebben geholpen. Super bedankt iedereen. Ok het gevecht is nog niet over want maandag beginnen we weer met frisse tegenzin maar nu vol goede moed aan chemoweek 4. Dan zijn we misschien daarna dus al op de helft. Ik durf bijna niet te geloven dat het echt waar is; schoon, niet genezen, maar voor nu ff schoon! Het zingt in mijn hoofd.

Ondertussen huilt mijn hart om hoe het had kunnen zijn, hoe het zal kunnen worden, en hoe het vele kinderen is, dat de chemo niet werkt, dat de operatie niet gelukt is of andere nare dingen. Meer onderzoek is zo hard nodig! Nog niet gestort? Dat kan hier. Nog geen sieraadjes besteld? Dat kan hier. Bedankt!

Deze week was een eitje vergeleken bij wat andere kinderen moeten doorstaan! Maar hier volgt ons verhaal; Maandag niertest, met naalden die gezet moesten worden. De eerste twee naalden die in haar armpjes gestopt werden deden het niet. Toen weer beide handen en armpje met verdovingszalf ingezwachteld. ‘Niet leuk’ bleef Elise herhalen. Daarna nog een poging die wel lukte, maar toen nog 6 keer haar armpje ´uitwringen` om bloed buisjes te vullen. Niet leuk, niet leuk, niet leuk. Maar ze heeft zich heel goed gehouden! Bijna niet gegild, maar beetje gejammerd. Om twee uur viel ze uitgeput in de auto in slaap. 

Dinsdag MRI onder narcose. Eerst maar uitgelegd dat de dokter had gezegd dat ze niets mocht eten. Oh, niet leuk. Maar ging goed, naaldje van de dag ervoor deed het nog, dus dat was mazzel. Lekker onder narcose, anderhalf uur en een lekkere girosschotel verder konden we naar de ´wakker wordt kamer`, waar ze eerst nog een uurtje bleef tukken. Daarna was ze eigenlijk meteen vrolijk, en wilde ze natuurlijk eten. Half zes al weer thuis. Super dag in het leven van een kankerpatientje. 

Woensdag gehoortest. Luisteren naar wat de dokter Emma zegt, koptelefoon op want dat moet van de dokter, dingetjes in oren stoppen want dat moet ook van de dokter. Ging allemaal zonder al te grote protesten. Donderdag waren we vrij maar vol van de zenuwen over de MRI. Vandaag dus kei goede uitslag!!!!!!! Korom top weekje. Op naar de volgende week maar dan vol met chemo.