Elise ligt nu lekker te slapen na de tweede dag van de derde kuur. Het duurde even voordat ze in slaap viel. Ze ligt in een kinderbedje naast ons ziekenhuisbed. Er zit bijna niets tussen de bedden dus ze probeert altijd bij ons erin te kruipen. ´Mama kusje` zegt ze dan.

Vanochtend waren de beste vriendjes van Elise ook weer op de afdeling; de clowns en het infuus. Samen met de clowns, een ander meisje Isa en haar ouders heel hard Pippi Langkous gezongen. Mooie momenten zijn dat. Hartverwarmend en hartverscheurend. Twee kleine kale meisjes die zo hard mogelijk mee zingen.

We hebben hier hele leuke zusters, bijna allemaal in ieder geval. Maar de leukste vindt Elise nog wel lill-Karin. Een bijnaam: kleintje Karin betekent het. De hele dag loopt ze door de gangen op zoek naar ´lill-Karin` om thee aan haar te geven.  

Kwamen vandaag een jongetje tegen in de speelterapie ruimte. Konfronterend. Het jongetje had een hersentumor gehad en is in dezelfde week en in hetzelfde ziekenhuis als Elise geopereerd. Hij had alleen niet zo`n geluk als Elise. Hij was een normaal functionerend jongetje van vijf jaar. Nu praat, eet of slikt hij niet meer, lopen of zelf zitten al helemaal niet. Lachen gelukkig nog wel. Om Elise die zijn schoen wilde afpakken. Woorden schieten tekort als ik besef dat het net zogoed Elise had kunnen zijn die niets meer kan. Wat een engeltjes die haar beschermen. Hopelijk doen ze dat weer als ze misschien in  januari weer een operatie krijgt.

Ook Isa en haar ouders liggen weer op de afdeling. Gezellig. Isa is vaak vrolijk en soms vooral heel boos. Mooi gezichtje, kaal hoofdje en een lekker temperament. Maar dat moet ook wel als je kanker hebt. Ze krijgt nu haar laatste kuur en dan is ze ¨klaar¨. Dan begint ze angst pas echt. Is het echt klaar? Komt  het terug als ze geen chemo meer krijgt? Vragen die de ouders van Isa zich nu stellen maar die wij natuurlijk ook tezijnertijd zullen malen in ons hoofd. Alle chemos in de wereld zou ik Elise willen geven plus wel tien operaties, als er dan maar zekerheid is dat het goed komt en blijft. Maar onderhandelen met kanker en de duivel gaat niet.