In juni 2015 kregen we te horen dat Elise een nieuwe kleine tumor had, aan de linkerkant van haar hersenen. Na veel onderzoeken en heel lang wachten bleek die telken wat kleiner te worden en kwamen we uiteindelijk dus met de schrik vrij. Ze hoefde geen behandeling of operatie.

In oktober 2015 kwam er nog een kleine verdachte plek bij die eveneens zomaar wat kleiner werd na een paar maanden wachten. Uiteindelijk denken de artsen zowel hier als in Duitsland (waar de scans ook uitvoerig zijn bekeken) dat de verdachte twee plekjes littekenweefsel zijn. Dat kan jaren na een bestralingsbehandeling nog opkomen blijkbaar.

2015 was dus een bewogen jaar. Zeker omdat in dezelfde tijd mijn lieve en mooie moeder de strijd aan het verliezen was tegen de ziekte ALS.