We zijn weer met zijn viertjes bij elkaar. Heerlijk om iedereen weer thuis te hebben.

Op vrijdag waren we klaar met chemo nummer twee en mochten we naar huis ondanks dat ze nog klostridia in haar buikje had en dus pijn en diarree. Op zaterdag snel terug naar het ziekenhuis want toen kreeg ze hoge koorts, meteen nog een tweede antibiotica er tegen aan gegooid. Dat hielp want op zondag mocht ze smiddags op permitie naar huis. En op maandag mocht ze dus echt naar huis. Heerlijk om savonds gewoon samen op de bank te kunnen zitten, dat was wel heel erg lang geleden. Gisteren, dinsdag voelde ze zich ok, geen koorts en niet al teveel pijn in haar buik. Tien kilometer extra gereden om frietjes voor haar te halen. Ach je moet er iets voor over hebben. Hopelijk komen de blaren dit keer niet of nauwelijks.

Gisteren hebben we ook een gesprek met de radioloog gehad. Ze was erg vriendelijk en heeft alles goed uitgelegd. Waarschijnlijk gaan we de eerste vier weken bestraling hier in Göteborg doen en daarna twee weken naar Uppsala voor speciale proton bestraling. Uppsala ligt hier een slordige 450 kilometer vandaan. Dus we zien het maar als een soort vakantie in eigen land.

Vandaag een gemixte dag gehad. Een super ochtend in een kindermuseum met haaien en apen. Heerlijk met zijn viertjes genoten. Elise had het echt naar haar zin. Ook Sophie vond het leuk. Vanmiddag had Elise een soort van huil/ woede/ paniekaanval. Echt heel erg zielig en dat bijna anderhalf uur lang. Daarna waren we allemaal natuurlijk heel erg moe. Ik zou zo graag haar kunnen helpen. Maar sommige dingen zijn gewoon niet makkelijker te maken. Dat soort dingen zijn misschien nog wel het ergste. De pijn in haar ziel. Kan ik niets aan doen. Het enige waar ze weer blij van kon worden was naar buiten gaan om snoepjes aan de andere kinderen uit te mogen delen. Ons lieve kleine schatje.

Morgen even naar het ziekenhuis voor controle en fysiotherapie. Haar been schokt nu gelukkig veel minder en soms kan ze al een beetje op haar rechterbeen staan. Haar hand gebruikt ze ook steeds meer. Sophietje kan zich nu omrollen. Echt leuk om de normale ontwikkeling mee te maken. Haar motoriek is zo anders dan die van Elise was.

Nu gaan we hopelijk nog even een paar dagen genieten van niets doen en van thuis zijn. Volgende week dinsdag begint chemo nummer de drie, de laatste van deze serie alweer. Op naar de volgende fase!