Hoi hoi,

Nu zijn we weer thuis.
Van Uppsala hebben we alleen maar mooie herinneringen meegenomen.
Alle vier waren een beetje verkouden deze laatste paar dagen, dus lekker rustig aangedaan.
Gezellig naar het zomerfeest van de opvang geweest.
Dit weekend waren farfar en farmor er gezellig. Dat vinden de meisjes zo leuk.

Sophie die heeft nu net geleerd om in haar handjes te klappen.
Qua eten is het nog steeds veel borstvoeding en ook papjes en fruitjes.
Warme prutjes vindt ze vies, dus krijgt ze vaak afgekoelde stukjes aardappel en brocoli.
Whatever makes her happy.

Vrijdag was een super leuke dag.
Eerst naar het ziekenhuis, iedereen verrassen met de grote vooruitgang van Elise.
Natuurlijk super veel oeoeoeoes en aaaaaaas.
Fijn om weer terug te zijn in ons bekende ziekenhuis.
We konden de aangepaste rolwagen inleveren en de rollator.
Een erg fijn gevoel!
Ook onze geweldige Stina, de fysiotherapeut, was onder de indruk van Elise.
En als toetje gezellig met de clownen gezongen en gekletst.
Oost, west, ons ziekenhuis is het best!

We hadden ook een afspraak met Elises eigen onkoloog.
Het worden dus inderdaad nog drie maanden echte chemos en dan nog een half jaar onderhoudsdosis.
Poeh.
Wel fijn dat we alles op alles zetten dat het niet nog eens terug komt, maar het is wel nog heeeeeel lang.
Nu eerst maar genieten van vier weken geen behandelingen!
Ook kregen we een dokters-ok van de onkoloog voor een leuk reisje deze week.

Vrijdagmiddag zijn we naar het grote pretpark Liseberg gegaan met vrienden.
We hebben hen leren kennen via het vakantiehuis van de kinderkankervereniging.
Hun zoontje is even oud en heeft ook een hersentumor gehad.
Het was heerlijk om onze kanjers samen te zien geinen en elkaar achter na te zitten.

Zaterdagochtend een weekje weggeboekt naar Mallorca.
Dinsdagochtend gaan we al weg.
But isn’t it Ironic…..,
Elise kreeg zaterdagavond opeens toch weer bijwerkingen van de bestraling.
Haar hersentjes zwollen weer op, zodat de druk in haar hoofd te groot werd.
Met hoofdpijn, misselijkheid en moeheid als gevolg.
Snel weer aan de kortison dus.

Nu gaat het weer ietsjes beter en met een lekkere medicijnentas vol hopen we toch gewoon naar Mallorca te gaan…. wordt vervolgt.